Ondanks de comfortabele en warme buik van mama dacht ik op 18 mei 2013 toch eens verder te gaan kijken. Poeh... makkelijker gezegd dan gedaan. Na een avontuurlijke en beknellende route beland ik vertrouwd op mijn mama's borst. Papa is gelukkig ook in de buurt. Daarna gaat alles zo snel. Voor ik het weet, lig ik met mijn eerste kleertjes aan gewassen en gestreken in het ziekenhuisbedje. Overige familieleden hangen om de beurt boven mijn neus, praten raar en trekken gekke gezichten. Na de champagne is het gelukkig snel tijd om naar onze logeerkamer te gaan. Samen met mama moet ik nog een tijdje in het ziekenhuis blijven. Gelukkig blijft papa de eerste nacht ook slapen.
Op 2e pinksterdag mag ik van kinderarts Onzenoort naar huis. In mijn nieuwe Maxi-Cosi kom ik voor het eerst buiten... Het is gelukkig droog. Ik word achterin de auto gezet en zie mezelf voor het eerst in de spiegel. Zo kan papa mij in de gaten houden als we samen met mama naar huis rijden. We komen tegelijkertijd aan met mijn kraamverpleegster. Mayka helpt papa om mij en mama naar bed te brengen. Voor het eerst lig ik in mijn wiegje; te leen van de familie Nieuwenhuis. Af en toe staat het wiegje op papa en mama's slaapkamer en soms wordt deze verreden naar mijn eigen kamer. Ik kan zien dat papa en mama hier erg druk mee zijn geweest. Als ik later groot ben, mag ik in het grote, witte ledikantje. Ik herken het muziekschaapje boven mij door het melodietje
"slaap kindje slaap". Hier moest ik in de buik van mama ook al rustig op worden. Dit is niet het enige schaap dat ik zie... Mijn kamer staat er vol mee! Schapen op de muur, voor het raam, in de kast, in bed, op de commode, het badje, op mijn kleding en zelfs een schaap als hobbelpaard. Papa en mama willen wel heel erg graag dat ik schaapjes leer tellen. Het was een lange en zware reis... Ik ga nu lekker slapen!